Gardasil 9

Gardasil 9toszczepionka na HPV, czyli wirus brodawczaka ludzkiego. Ma postać zawiesiny do wstrzykiwań w gotowych do użycia ampułko-strzykawach o pojemności 0,5 ml. Lek dostępny jest wyłącznie na receptę.

Wirus brodawczaka ludzkiego stwarza zagrożenie dla zdrowia i życia nie tylko kobiet. HPV u mężczyzn może przebiegać bezobjawowo, ale będąc nosicielami mogą zarażać swoje partnerki seksualne.


[Pełny skład preparatu]


Każda dawka 0,5 ml szczepionki Gardasil 9 zawiera niezakaźne, wysoko oczyszczone białka L1 poniższych typów wirusa HPV w ilościach:

typ 6 - 30 mikrogramów,typ 11 - 40 mikrogramów,typ 16 - 60 mikrogramów,typ 18 - 40 mikrogramów,typ 31 - 20 mikrogramów,typ 33 - 20 mikrogramów,typ 45 - 20 mikrogramów,typ 52 - 20 mikrogramów,typ 58 - 20 mikrogramów.

Ponadto lek zawiera: 0,5 miligrama glinu (jako adiuwant, w postaci amorficznego hydroksyfosforanosiarczanu), chlorek sodu, L-histydynę, polisorbat 80, boran sodu, wodę do wstrzykiwań.


[Wskazania do stosowania]


Gardasil 9 jest przeznaczony dla osób dorosłych i dzieci powyżej 9 roku życia. Preparat stosuje się w celu wytworzenia odporności organizmu na choroby wywoływane przez wirus brodawczaka ludzkiego. Szczepionka pozwala zapobiegać wywoływanym przez określone rodzaje HPV brodawkom narządów płciowych (tzw. kłykciny kończyste) oraz nowotworom i zmianom przedrakowym sromu, pochwy, szyjki macicy i odbytnicy.


[Kiedy nie stosować tego leku]


U niektórych pacjentów istnieją przeciwwskazania, które uniemożliwiają zastosowanie tej szczepionki. Są to:nadwrażliwość na jakikolwiek składnik preparatu;występujące w przeszłości reakcje nadwrażliwości po podaniu Gardasil 9, Gardasil lub Silgard.

Szczepionkę Gardasil 9 podaje się domięśniowo – zaleca się, by lekarz wstrzykiwał preparat w udo lub górną część ramienia. Nie należy wykonywać szczepienia samodzielnie.

Wskazane jest, by po podaniu 1 dawki Gardasil 9 ukończyć szczepienie na wirusa brodawczaka ludzkiego tym samym lekiem.


[Pacjenci, którzy w momencie podania pierwszej dawki są w wieku od 9 do 14 lat]


W tej grupie wiekowej możliwe są 2 sposoby dawkowania. Pierwszy z nich to schemat 2-dawkowy, w którym 1 dawkę, czyli zawartość ampułki 0,5 ml podaje się w dowolnym dniu, a 2 taką samą dawkę po upływie 5-13 miesięcy. Jeżeli przerwa między obiema dawkami będzie krótsza niż 5 miesięcy, konieczne jest podanie preparatu po raz 3.Inny sposób dawkowania składa się z 3 dawek po 0,5 ml, które należy podać w ciągu 1 roku. 1 dawkę można wstrzyknąć dowolnego dnia. 2 dawkę należy podać około 2 miesiące później, a 3 po upływie 6 miesięcy od rozpoczęcia cyklu szczepienia, przy czym nie wcześniej, niż 3 miesiące od wstrzyknięcia dawki 2.


[Pacjenci, którzy w momencie podania pierwszej dawki ukończyli już 15 rok życia]


U osób dorosłych i młodzieży powyżej 15 lat należy stosować schemat składający się z 3 dawek po 0,5 ml każda. Tak jak u młodszych pacjentów, wszystkie wstrzyknięcia muszą zostać wykonane w przeciągu 1 roku. 1 dawkę podaje się w wybranym dniu. Po upływie około 2 miesięcy należy wstrzyknąć 2 dawkę. 3 i ostatnią dawkę zaleca się podać po 6 miesiącach od rozpoczęcia cyklu szczepienia i jednocześnie minimum 3 miesiące po dawce 2.


[Pominięcie dawki]


Jeśli pacjent w planowanym dniu szczepienia nie może zgłosić się do przychodni, powinien skontaktować się z lekarzem, który zadecyduje o dalszym postępowaniu.

Zaleca się poinformować lekarza lub farmaceutę o wszystkich niepokojących objawach występujących po podaniu leku.

Bardzo często pojawiały się skutki uboczne Gardasil 9 obejmujące bóle głowy oraz reakcje w miejscu podania, takie jak obrzęk, ból i zaczerwienienie. Zauważono, że obrzęk po podaniu szczepionki na HPV występuje częściej, jeśli wstrzykiwano ją w tym samym czasie, co dawkę przypominającą szczepionki skojarzonej przeciwko błonicy, tężcowi, krztuściowi i poliomyelitis.Często zgłaszano zawroty głowy, zmęczenie, gorączkę, nudności i inne reakcje w miejscu wstrzyknięcia – świąd oraz zasinienie.

Może także zdarzyć się, że lek spowoduje wystąpienie skutków ubocznych jakie były zgłaszane po szczepieniu Gardasil lub Silgard. Zdarzały się reakcje nadwrażliwości, także o ciężkim charakterze. Ich charakterystyczne objawy to: utrudnione oddychanie, nagły świszczący oddech, wysypka i/lub pokrzywka. Niezbyt często dochodziło do omdleń, dlatego zaleca się, by przez 15 minut po wstrzyknięciu preparatu pacjent przebywał pod obserwacją.

Po wprowadzeniu szczepionki do powszechnego obiegu zgłaszano również: zakażenia skóry w miejscu podania, wymioty, bóle stawów i/lub mięśni, osłabienie, nadmierne zmęczenie, złe samopoczucie, dreszcze, powiększenie węzłów chłonnych (pachowych, pachwinowych, szyjnych), uczucie mrowienia (ramion, nóg, górnej części tułowia) i splątanie (zespół Guillain-Barré, ostre rozsiane zapalenie mózgu i rdzenia), osłabienie mięśni, zaburzenia czucia, zwiększoną skłonność do krwawień, łatwiejsze niż zwykle powstawanie siniaków.