Infanrix hexa

Lek należy wstrzykiwać głęboko domięśniowo. Zaleca się, aby kolejne dawki podawane były w inne miejsca. Schemat leczenia określany jest przez aktualnie ustalone zalecenia.


[Szczepienie pierwotne]


Infanrix hexa ile dawek podawać?Szczepienie pierwotne Infanrix hexa u niemowląt urodzonych w terminie prowadzi się przez podanie 3 lub 2 dawek po 0,5 ml. Jeżeli dziecku będą podawane 3 dawki, pomiędzy kolejnymi należy zachować minimum 1 miesiąc odstępu, a w przypadku 2 dawek co najmniej 2 miesiące przerwy.

U dzieci urodzonych przed czasem, jednak po co najmniej 24 tygodniu ciąży zaleca się zastosowanie 3 dawek preparatu 0,5 ml w szczepieniu pierwotnym. Pomiędzy kolejnym podaniem leku należy zachować co najmniej 1 miesiąc odstępu.


[Szczepienie uzupełniające]


Dawkę uzupełniającą należy przeprowadzić po upływie co najmniej 6 miesięcy od ostatniej dawki preparatu. Jeżeli u dziecka zastosowano szczepienie podstawowe w 3 dawkach, to najlepiej podać dawkę uzupełniającą przed ukończeniem przez dziecko 18 miesiąca życia. Jeśli szczepienie podstawowe realizowane było przez podanie 2 dawek, zaleca się dawkę uzupełniającą między 11 a 13 miesiącem życia dziecka.

Infanrix hexa może u niektórych pacjentów wywołać pojawienie się działań niepożądanych.

Wśród bardzo często zgłaszanych efektów ubocznych znajdują się: utrata apetytu, nietypowy płacz, drażliwość, niepokój, gorączka powyżej 38°C, obrzęk w miejscu podania o średnicy ≤50 mm, zaczerwienienie, ból, zmęczenie.

Często obserwowano występowanie dolegliwości takich jak: nerwowość, wymioty, biegunka, gorączka powyżej 39,5°C, reakcje w miejscu podania (w tym stwardnienie), obrzęk w miejscu podania o średnicy powyżej 50 mm.

Niezbyt często skutki uboczne szczepienia 6 w 1 obejmują: zakażenia górnych dróg oddechowych, senność, kaszel oraz rozlany obrzęk kończyny, w którą podano lek, czasem z objęciem sąsiadującego stawu.

Rzadko pojawiają się następujące działania niepożądane: uogólnione powiększenie węzłów chłonnych, trombocytopenia, reakcje anafilaktyczne, reakcje anafilaktoidalne (w tym pokrzywka), reakcje alergiczne (w tym świąd), zapaść, stan podobny do wstrząsu (epizod hipotoniczno-hiporeaktywny), zapalenie oskrzeli, bezdech, wysypka, obrzęk naczynioruchowy, obrzęk całej kończyny, w którą podano preparat, rozległy obrzęk, naciek w miejscu podania, pęcherzyki w miejscu podania.

Bardzo rzadko pacjenci zgłaszają skutki uboczne po szczepionce 6 w 1 obejmujące: drgawki (z gorączką lub bez) i zapalenie skóry.

Występowanie obrzęku po podaniu dawki uzupełniającej jest bardziej prawdopodobne u dzieci, którym jako szczepienie pierwotne podano preparat z acelularną składową krztuśca w porównaniu z dziećmi zaszczepionymi szczepionką zawierającą pełnokomórkową składową krztuśca. Odczyny ustępują średnio po 4 dniach.

Po wprowadzeniu leku do obrotu obserwowano początkowo, że prawdopodobieństwo wystąpienia drgawek oraz epizodu hipotoniczno-hiporeaktywnego jest większe, jeżeli Infanrix hexa stosowany był łącznie ze szczepionką Prevenar 13.

W badaniach klinicznych odnotowano również nieliczne przypadki objawów niepożądanych takich jak: reakcje alergiczne przypominające chorobę posurowiczą, porażenie, neuropatia, zapalenie nerwów, niedociśnienie, stan zapalny naczyń, liszaj płaski, rumień wielopostaciowy, osłabienie mięśni, zapalenie stawów, zespół Guillain-Barre, encefalopatia, zapalenie mózgu i zapalenie opon mózgowych.

Szczególną ostrożność należy zachować podczas wstrzykiwania leku. Wkłucie powinno zostać wykonane domięśniowo. Nie należy podawać szczepionki 6 w 1 dożylnie ani śródskórnie.

U dzieci powyżej 36 miesiąca życia nie określono poziomu bezpieczeństwa i skuteczności szczepienia.

Pacjenci, u których występuje trombocytopenia albo zaburzenia krzepnięcia wymagają zastosowania szczególnej procedury, ponieważ ich dolegliwości mogą zwiększać ryzyko pojawienia się krwawienia po iniekcji domięśniowej.

Przed podaniem dawki Infanrix hexa należy przeprowadzić szczegółowy wywiad lekarski, w którym duża uwaga skupiona zostanie na informacjach dotyczących dotychczasowych szczepień oraz towarzyszących im reakcji niepożądanych.

Jeżeli po podaniu leku dojdzie do reakcji anafilaktycznej, należy natychmiast zapewnić możliwość podjęcia odpowiedniego leczenia.

Po szczepieniu należy uważnie obserwować reakcję dziecka, gdyż wystąpienie niektórych objawów wymaga rozważenia bezpieczeństwa podawania kolejnych dawek zawierających składnik krztuścowy. Należy zwrócić szczególną uwagę, czy nie pojawiają się następujące skutki uboczne:

wysoka gorączka powyżej 40 stopni pojawiająca się w ciągu 48 godzin od wstrzyknięcia preparatu - gdy nie ma innych czynników, które mogłyby ją wywołać,zapaść bądź stan przypominający wstrząs w ciągu 48 godzin od momentu szczepienia,przewlekły płacz trwający dłużej niż 3 godziny, pojawiający się w przeciągu 48 godzin od podania leku,drgawki z gorączką lub bez, które wystąpiły do 3 dni po szczepieniu.

Występujące w przeszłości drgawki, w tym także drgawki z gorączką, drgawki w rodzinie malucha oraz zespół nagłej śmierci niemowlęcia nie stanowią przeciwwskazań do wykonania szczepienia ochronnego. Jednakże występowanie drgawek u dziecka w przeszłości wymaga dokładnej obserwacji malucha, ponieważ po podaniu preparatu obserwowano występowanie drgawek nawet po upływie 2-3 dni.

Środki ostrożności należy zachować w przypadku niemowląt, u których rozpoznano ciężkie zaburzenia neurologiczne. W ich przypadku konieczne jest przeprowadzenie szczegółowej analizy odnośnie korzyści i ryzyka związanych z wykonaniem szczepienia.

Zakażenie dziecka wirusem HIV nie stanowi przeciwwskazania do podania szczepienia, jednak występujące zaburzenia odporności mogą wpływać na uzyskanie prawidłowej odpowiedzi immunologicznej organizmu.

Preparat może być stosowany u wcześniaków, jednak ich reakcja na podane szczepienie może być słabsza. Ponadto podanie leku dzieciom przedwcześnie urodzonym wiąże się z koniecznością monitorowania stanu pacjenta, ponieważ może wystąpić bezdech. Skrajnie urodzone wcześniaki, które przyszły na świat przed 28 tygodniem ciąży należy obserwować oddechowo przez 48-72 godziny po podaniu szczepienia. Ryzyko jest większe u tych niemowląt, u których występowały cechy niedojrzałości układu oddechowego.

Zabronione jest stosowanie szczepionki po upływie terminu ważności podanego na opakowaniu. Termin ten oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.